Motorisch onrustig(1)
De eerste keer dat hij bij me kwam, samen met zijn moeder, deed hij een beetje druk. Hij wist niet goed hoe hij zich moest gedragen.
Door omstandigheden had hij wat taal- en rekenachterstand opgelopen. Het onlineprogramma waar we mee aan de slag gingen haalde feilloos de problemen eruit, zodat we de juiste oefeningen voor hem klaar konden zetten.
Een groter probleem was zijn motorische onrust. Natuurlijk heb ik dat wel vaker meegemaakt, maar bij hem was dat toch een groot probleem.
Het was voor mij al direct duidelijk dat het een beetje dubbel was. De onrust zorgde wel degelijk voor concentratie op wat hij moest doen. Misschien had hij zich dat zo aangewend. Aan de andere kant leidde het vaak af bij het maken van de toetsen en oefeningen. Niet alleen bij ons, ook op school. Terwijl hij bezig was met het onlineprogramma ging ik hem observeren. Eerst zat ik naast hem en later ging ik tegenover hem zitten. Ik legde hem uit dat ik dat deed, omdat ik op ontdekking was om hem te helpen. Hij vertelde zelf dat hij er minder last van had dan zijn omgeving. Een herkenbare zin die ik op veel manieren hoor. Mensen storen zich nog wel eens aan het een en ander.
Voor mij is het fijn dat een kind zich fijn en veilig bij me voelt. Kinderen zijn open en eerlijk en willen echt wel op zoek gaan naar oplossingen.
Wij hebben samen wat oefeningen gedaan en zo kreeg hij de smaak te pakken om steeds langer iets vol te houden. We hebben gebruik gemaakt van een wiebelkussen, golfballen* in zijn broekzak en meer. Het mooiste is dat hij inzicht heeft gekregen in zijn motorische onrust, wat er nu voor zorgt dat wanneer hij zich echt even moet focussen hij de onrust minder laat meespelen. Verder is hij nog steeds dezelfde jongen die ondersteboven, op de kop, in de vreemdste houdingen televisie kijkt en daar gaan we niks aan doen.
*in motorisch onrustig (2) leg ik dit uit
Ingrid Aaltink - Fidder
Studie Professional/Coach/Eigenaar
huiswerkbegeleidingnijverdal.nl
kenniseducatiecentrum.nl
Reactie schrijven